Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oficjalnie uznała samotność za istotny problem zdrowotny na świecie, podkreślając jej niekorzystny wpływ na dobrostan i śmiertelność. Oświadczenie to następuje po powołaniu międzynarodowej komisji pod przewodnictwem generała chirurga USA dr Viveka Murthy’ego i młodzieżowego wysłannika Unii Afrykańskiej Chido Mpemby, składającej się z 11 zwolenników i ministrów rządu. Pod względem śmiertelności samotność porównuje się do palenia 15 papierosów dziennie, co skłoniło WHO do zajęcia się tym problemem zdrowia publicznego w ramach trzyletniej komisji.
Mpemba stwierdził, że samotność nie ogranicza się granicami i wyłania się jako powszechny problem zdrowia publicznego, wpływający na różne aspekty zdrowia, dobrostanu i rozwoju. Według Murthy’ego izolacja społeczna jest porównywalna z zagrożeniami dla zdrowia związanymi z paleniem 15 papierosów dziennie i przewyższa zagrożenia związane z otyłością i brakiem aktywności fizycznej. Wpływ samotności jest dostrzegany w różnych grupach wiekowych i regionach na całym świecie.
Chociaż samotność jest często kojarzona z krajami rozwiniętymi, Murthy podkreślił, że co czwarta osoba starsza doświadcza izolacji społecznej we wszystkich regionach świata. Zagrożenia dla zdrowia związane z samotnością dotyczą również osób starszych, powodując o 50% zwiększone ryzyko demencji i o 30% zwiększone ryzyko choroby wieńcowej lub udaru mózgu. WHO przyznaje, że samotność nie dotyczy wyłącznie osób starszych i dotyka także młodych ludzi. Od 5% do 15% nastolatków doświadcza samotności, przy czym odsetek ten jest wyższy w Afryce w porównaniu z Europą.
Samotność wśród młodych ludzi wiąże się z niekorzystnymi skutkami, w tym wyższym odsetkiem osób przedwcześnie kończących naukę i gorszymi perspektywami ekonomicznymi. W Afryce, gdzie znaczną część populacji stanowią ludzie młodzi, izolację społeczną pogłębiają wyzwania związane z pokojem, bezpieczeństwem, kryzysem klimatycznym i wysoką stopą bezrobocia. Celem WHO jest przedefiniowanie narracji na temat samotności, szczególnie w przypadku bezbronnych grup społecznych dotkniętych przepaścią cyfrową.
Mpemba podkreśliła potrzebę globalnej reakcji na walkę z samotnością, uznając jej status jako niedocenianego zagrożenia dla zdrowia publicznego. Komisja międzynarodowa, działająca przez trzy lata, odzwierciedla zaangażowanie WHO w stawienie czoła wieloaspektowym wyzwaniom, jakie stwarza samotność. Inicjatywa ma miejsce po pandemii Covid-19, która zwiększyła świadomość znaczenia rozwiązywania problemów zdrowia psychicznego, w tym samotności, w skali globalnej.
