Urugwaj, historycznie charakteryzujący się masową migracją europejską, jest świadkiem znaczących zmian demograficznych, ponieważ po raz pierwszy od 1908 r. rośnie liczba mieszkańców urodzonych za granicą. Transformację tę przypisuje się przede wszystkim napływowi migrantów z Wenezueli i Kuby, szukających schronienia przed wyzwaniami politycznymi i gospodarczymi w swoich krajach. Z najnowszego spisu ludności na rok 2023 wynika, że mieszkańcy urodzeni za granicą stanowią obecnie 3% z 3,4 miliona populacji Urugwaju, co oznacza wzrost z 2% dziesięć lat temu.
Wstrząsy polityczne i gospodarcze w Wenezueli i na Kubie, które miały miejsce w ciągu ostatniej dekady, spowodowały exodus w kierunku Ameryki Południowej, a w niektórych przypadkach na północ, w stronę Stanów Zjednoczonych. Urugwaj wydaje się atrakcyjnym kierunkiem podróży ze względu na względną stabilność gospodarczą, wyższe płace, pewność zatrudnienia i dobrze oceniany system edukacji publicznej. Migranci uznają atrakcyjność Urugwaju pomimo wysokich kosztów życia.
W Montevideo, stolicy Urugwaju, coroczne przyjęcie bożonarodzeniowe społeczności wenezuelskiej jest świadectwem rosnącej obecności migrantów. Wydarzenie, które rozpoczęło się sześć lat temu z udziałem kilku rodzin, przekształciło się obecnie w znaczące wydarzenie. Wolontariusze niestrudzenie pakują prezenty dla dzieci, a tegoroczne obchody zgromadziły w Muzeum Migracji 4000 osób. W ciągu ostatnich pięciu lat społeczność Wenezueli potroiła się i liczy 33 000 osób.
Organizacje non-profit, takie jak Manos Veneguayas, założone w 2017 r., odgrywają kluczową rolę w pomaganiu wenezuelskim migrantom w integracji ze społeczeństwem Urugwaju. Aktywna postawa rządu w zakresie przyjmowania zagranicznych pracowników przyczynia się do pozytywnych doświadczeń związanych z migracją. Chociaż w ciągu ostatnich pięciu lat do Urugwaju przybyło prawie 30 000 Kubańczyków, wielu postrzega ten kraj jako punkt tranzytowy, z którego chcą kontynuować podróż do Stanów Zjednoczonych i Europy.
W przeciwieństwie do niektórych krajów w regionie, gdzie rosnąca populacja migrantów stanowi wyzwanie dla usług publicznych, Urugwaj postrzega tę tendencję jako „ogromnie pozytywną”. Według specjalisty ds. demografii Martina Koolhaasa napływ migrantów pomaga rozwiązać utrzymujący się problem Urugwaju, jakim jest najniższy wskaźnik urodzeń w Ameryce Południowej. Wzorowy system imigracyjny kraju, charakteryzujący się efektywnością i inkluzywnością, jest istotnym czynnikiem przyciągania i zatrzymywania migrantów.
Migranci tacy jak 55-letni Luiz Paz z Wenezueli świadczą o łatwości osiedlania się w Urugwaju. Paz, który przybył do Montevideo w zeszłym roku, wyraża zadowolenie z procesu imigracyjnego, podkreślając, że on i inni migranci mają zapewnione takie same prawa jak Urugwajczycy. Jego nastroje odzwierciedlają szersze doświadczenia przybyszów, którzy czują się mile widziani i zadomowieni w Urugwaju, co wyznacza wyraźną zmianę demograficzną w najnowszej historii kraju.
Zmieniający się krajobraz demograficzny Urugwaju, naznaczony rosnącą populacją migrantów, ukazuje atrakcyjność kraju jako miejsca docelowego dla osób poszukujących schronienia przed wyzwaniami społeczno-politycznymi. Pozytywny wpływ na demografię kraju, w połączeniu z włączającym systemem imigracyjnym, stawia Urugwaj jako wyjątkowy przypadek w Ameryce Południowej, gdzie wzrost liczby mieszkańców urodzonych za granicą jest postrzegany jako korzystna tendencja.
