Dwa brytyjskie uniwersytety, Nottingham i Birmingham, otrzymały pozwolenie na usunięcie studenckich obozowisk protestacyjnych ze swoich kampusów. Sędzia Sądu Najwyższego orzekł, że prawa człowieka protestujących nie zostały naruszone, zezwalając uniwersytetom na przeprowadzenie eksmisji.
Obozowiska zostały założone w maju, aby zaprotestować przeciwko inwazji Izraela na Strefę Gazy. Studenci argumentowali, że ich prawa do wolności słowa i zgromadzeń zostaną naruszone, jeśli obozy zostaną zlikwidowane. Jednak sędzia Johnson, który przewodniczył sprawie, stwierdził, że istnieje wiele innych sposobów na skorzystanie przez aktywistów z prawa do protestu bez zajmowania własności uniwersytetu. Uznał, że protestujący naruszyli prawo.
Orzeczenie to ma wpływ na podobne obozowiska protestacyjne na uniwersytetach w całej Wielkiej Brytanii, które zostały utworzone w celu przeciwstawienia się działaniom Izraela w Strefie Gazy. Wcześniejsze wyzwania prawne miały miejsce w takich instytucjach jak London School of Economics, Queen Mary University of London i University of Bristol. Wiele z tych obozowisk zostało już zamkniętych z powodu nacisków prawnych lub dobrowolnie zamknięto je na okres letni.
W niektórych przypadkach grupy protestacyjne, w tym te z Uniwersytetu w Manchesterze, zobowiązały się do ponownego założenia obozowisk, jeśli konflikt utrzyma się w nowym roku akademickim. W Nottingham prawnicy Joela Butterwortha (znanego również jako River Butterworth), wspomnianego protestującego, argumentowali, że działania uniwersytetu naruszyły jego własną politykę i ograniczyły prawa studentów. Sędzia nie znalazł jednak dowodów na naruszenie zasad przez uniwersytet i stwierdził, że protestujący naruszyli kodeks uniwersytecki, zajmując jego teren bez pozwolenia.
Pan Justice Johnson odrzucił również roszczenia protestującej z Birmingham, że nakaz eksmisji stanowił dyskryminację ze względu na jej przekonania, powołując się na brak dowodów na poparcie tego roszczenia.
W powiązanym orzeczeniu w Royal Courts of Justice, 5000 studentów pozywających University College London (UCL) za utraconą naukę z powodu strajków i zamknięcia COVID-19 odmówiono wydania grupowego nakazu sądowego. Sędzia uznał, że złożoność i terminy poszczególnych spraw sprawiają, że pojedynczy pozew jest niewykonalny. Zamiast tego 10 spraw testowych zostanie wybranych do indywidualnych procesów, zaplanowanych na początek 2026 roku.
Powodowie muszą przedstawić szczegółowe informacje na temat zakłóceń doświadczonych podczas 43 dni strajku i pandemii COVID-19, w tym kraju zamieszkania w latach 2020-2022. Starszy mistrz Jeremy Cook wyraził zaniepokojenie rosnącymi kosztami prawnymi, zauważając, że poprzednie koszty rozprawy wyniosły łącznie 329 000 funtów dla UCL i 227 000 funtów dla powodów.
Prawnicy Student Group Claim postrzegają sprawę UCL jako precedens dla ponad 150 000 obecnych i byłych studentów brytyjskich uniwersytetów ubiegających się o odszkodowanie za COVID-19 i zakłócenia związane ze strajkiem, takie jak utrata osobistego nauczania.
