W ramach znaczącego i oczekiwanego wydarzenia królewskiego na nowego króla kraju wybrano sułtana Ibrahima Iskandara ze stanu Johor, potężnego i zamożnego władcę południowej Malezji. Zgodnie z unikalnym w Malezji systemem monarchii rotacyjnej pałac ogłosił to oświadczenie, upamiętniając historyczny moment w królewskim rodowodzie narodu. Sułtan Ibrahim Iskandar (64 l.) wstąpi na tron 31 stycznia, rozpoczynając pięcioletnią kadencję.
Oczekiwania związane z wyborem sułtana Ibrahima wzmogły się ze względu na ustalony porządek rotacji wśród dziewięciu władców stanu, co plasuje władcę stanu Johor jako kolejnego w kolejce do tego prestiżowego stanowiska. Ta tradycja, będąca częścią malezyjskiego systemu monarchii, nie przypomina żadnej innej na świecie.
Zbliżające się panowanie sułtana Ibrahima jako Yang Di-Pertuan Agong, często tłumaczone jako „Ten, który został uczyniony Panem”, będzie wiązać się z uroczystymi obowiązkami i symbolicznym znaczeniem związanym z monarchią malezyjską. Chociaż rola króla jest w dużej mierze ceremonialna i nie sprawuje żadnej władzy administracyjnej w porównaniu z premierem i parlamentem, jest on szanowany jako strażnik tradycji malajskiej i islamu, a rola ta jest szczególnie ceniona wśród etnicznej większości malajskich muzułmanów.
Nominalne przywództwo króla obejmuje kierowanie rządem i siłami zbrojnymi. Ponadto jego zgoda jest niezbędna do uchwalania ustaw, powoływania gabinetu i rozwiązywania parlamentu przed wyborami powszechnymi. Warto zauważyć, że posiada władzę udzielania ułaskawień przestępcom.
Konstytucja Malezji przyznaje roczny budżet w wysokości około 5 milionów ringgitów, co stanowi równowartość około 1,21 miliona dolarów, na wydatki króla i jego gospodarstwa domowego, które obejmują utrzymanie pałacu królewskiego. Budżet ten można dostosować za zgodą rządu.
Wybór sułtana Ibrahima Iskandara na nowego króla następuje po panowaniu sułtana Abdullaha sułtana Ahmada Shaha ze środkowego Pahang, który przewodniczył w trudnym okresie naznaczonym blokadami związanymi z pandemią Covid-19 i niestabilnością polityczną, w których od wyborów powszechnych w 2018 r. rządziło czterech różnych premierów.
Malezja nie może się doczekać intronizacji sułtana Ibrahima 31 stycznia, ta kontynuacja rotacyjnego systemu monarchii odzwierciedla trwałe przywiązanie kraju do swoich wyjątkowych tradycji królewskich, co jest znakiem rozpoznawczym malezyjskiej tożsamości od czasu uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1957 r.
