Dokonując przełomowego posunięcia, administracja Bidena przedstawiła kompleksową propozycję wprowadzenia nowych, rygorystycznych przepisów, nakładających obowiązek wymiany ołowianych rur wodociągowych w ciągu dziesięciu lat w większości miast USA. Agencja Ochrony Środowiska (EPA) przewodzi tej inicjatywie, której celem jest zwalczanie narażenia na ołów w wodzie pitnej i zapobieganie kryzysom podobnym do tych, których byliśmy świadkami we Flint w stanie Michigan i Waszyngtonie.
Proponowane zasady, znane jako ulepszenia przepisów dotyczących ołowiu i miedzi, stanowią najbardziej znaczącą zmianę przepisów dotyczących ołowiu od ponad trzech dekad. Zgodnie z tymi nowymi wytycznymi EPA ma na celu poprawę zdrowia publicznego poprzez zajęcie się powszechnym problemem ołowiu w wodzie pitnej. Ambitny plan zakłada napięty termin, w którym miasta muszą wymienić rury ołowiane, uznając je za główne źródło skażenia ołowiem.
Miliony osób w Stanach Zjednoczonych spożywa obecnie wodę pitną z rur ołowianych, co stwarza poważne ryzyko dla zdrowia, zwłaszcza dzieci. EPA twierdzi, że proponowane bardziej rygorystyczne standardy nie tylko podniosą IQ u dzieci, ale także zmniejszą częstość występowania nadciśnienia i chorób serca u dorosłych.
Administracja Bidena wyraziła już wcześniej swoje zaangażowanie w usunięcie wszystkich około 9 milionów rur ołowianych w całym kraju. Rury ołowiane łączące wodociągi z domami są powszechne w starszych obszarach przemysłowych. Historycznie rzecz biorąc, kryzysy związane z ołowiem nieproporcjonalnie wpływały na biedniejsze miasta, w których większość zamieszkiwała Czarna ludność, przez co w centrum uwagi znalazł się szkodliwy wpływ ołowiu w wodzie pitnej.
Propozycja nakłada na zakłady użyteczności publicznej obowiązek wymiany rur ołowianych, nawet jeśli poziom ołowiu nie jest zbyt wysoki. Oznacza to odejście od dotychczasowych przepisów, w których miasta nie były zmuszone do wymiany rur ołowianych, często nie znając ich dokładnej lokalizacji. Można rozszerzyć pewną elastyczność, przy czym niektórym miastom przyznane zostaną dłuższe terminy w zależności od ich szczególnej sytuacji.
Szersze wysiłki federalne mające na celu zwalczanie narażenia na ołów obejmują różne środki, w tym proponowane bardziej rygorystyczne limity dotyczące pyłu z farb na bazie ołowiu oraz cel polegający na wyeliminowaniu ołowiu z paliwa lotniczego. Ulepszenia przepisów EPA dotyczące ołowiu i miedzi w szczególności uwzględniają historyczne luki w przepisach uchwalonych w 1991 r. Chociaż przepisy te znacznie zmniejszyły poziom ołowiu, pozostawiły luki, które pozwoliły miastom zaniedbać problem.
We wniosku opowiada się również za niższymi poziomami podejmowania działań w zakresie ołowiu, zwiększoną świadomością społeczną i zmianami w metodologiach pomiaru ołowiu. Dostosowania te mają na celu sprostanie wieloaspektowym wyzwaniom związanym z narażeniem na ołów i jego szkodliwym wpływem na zdrowie publiczne.
Społeczeństwo będzie miało możliwość przekazania opinii na temat proponowanych przepisów, a EPA przewiduje opublikowanie ostatecznej wersji jesienią 2024 r. Oznacza to kluczowy krok w kierunku realizacji wizji administracji Bidena zakładającej zapewnienie wszystkim bezpiecznej, wolnej od ołowiu wody pitnej obywatele.
EPA uznaje obciążenie finansowe związane z wymianą rur ołowianych i podkreśla znaczenie zaangażowania zakładu użyteczności publicznej w pokrycie tych kosztów. Stowarzyszenie Metropolitalnych Agencji Wodnych podkreśla wyzwania związane z zabezpieczaniem pozwoleń właścicieli domów i zarządzaniem rosnącymi kosztami.
