Krajobraz polityczny Wielkiej Brytanii przeżywają wstrząsy po wprowadzeniu przez rząd nadzwyczajnego ustawodawstwa zatytułowanego „Ustawa o bezpieczeństwie Rwandy” w celu ożywienia kontrowersyjnego programu deportacji do Rwandy. Posunięcie to jest następstwem niedawnego orzeczenia Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii, w którym uznano proponowany przez rząd plan mający na celu wysłanie tysięcy osób ubiegających się o azyl i migrantów do Rwandy za niezgodny z prawem. Projekt ustawy, który ma zostać przyspieszony przez Izbę Gmin, omija fragmenty Ustawy o prawach człowieka (HRA) i inne przepisy prawne, wywołując kontrowersje i prowadząc do rezygnacji ministra imigracji Roberta Jenricka z powodu nieporozumień politycznych.
Ustawodawstwo nadzwyczajne ma na celu uchylenie orzeczenia Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii z 15 listopada, w którym uznano rządowy program deportacji do Rwandy za naruszenie prawa. Wyznaczając Rwandę jako kraj bezpieczny, projekt ustawy omija określone sekcje HRA i przyznaje sądom uprawnienia do ignorowania nakazów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka blokujących loty deportacyjne.
Odsłonięcie projektu ustawy nasiliło zamieszanie polityczne, które doprowadziło do rezygnacji ministra imigracji Roberta Jenricka. W swoim piśmie z rezygnacją Jenrick wyraził zdecydowany sprzeciw wobec kierunku polityki imigracyjnej rządu i określił proponowane przepisy jako „triumf nadziei nad doświadczeniem”. Posunięcie to uwydatnia podziały w rządzącej Partii Konserwatywnej, tworząc niepewność co do pozycji politycznej premiera Rishi Sunaka.
Premier Rishi Sunak bronił ustawy nadzwyczajnej, podkreślając jej rolę w zapobieganiu wplątaniu planu deportacji w przedłużające się spory prawne. Sunak twierdzi, że ustawodawstwo pozwala parlamentowi decydować w sprawach imigracyjnych, zapewniając kontrolę nad granicami i powstrzymując od niebezpiecznych podróży.
Publikacja ustawy zbiega się z podpisaniem nowego traktatu przez brytyjskiego ministra spraw wewnętrznych Jamesa Cleverly’ego podczas wizyty w stolicy Rwandy, Kigali. Traktat zawiera zobowiązania dotyczące traktowania osób ubiegających się o azyl i migrantów wysyłanych do Rwandy. Minister spraw zagranicznych Rwandy Vincent Biruta ostrzegł jednak przed potencjalnymi konsekwencjami, stwierdzając, że jakiekolwiek naruszenie konwencji światowych może doprowadzić do wycofania się Rwandy z Partnerstwa w sprawie migracji i rozwoju gospodarczego.
Plan deportacji do Rwandy jest głównym elementem polityki imigracyjnej premiera Rishi Sunaka. Jej sukces jest kluczowy dla Partii Konserwatywnej, która stoi przed wyzwaniami sondaży przed spodziewanymi przyszłorocznymi wyborami. Sunak, którego rodzice są imigrantami pochodzenia indyjskiego, zobowiązał się do zainicjowania lotów deportacyjnych wiosną przyszłego roku.
Kontrowersyjny plan deportacji spotkał się z wyzwaniami prawnymi, a w czerwcu 2022 r. Londyński Sąd Apelacyjny stwierdził, że jest on niezgodny z brytyjską ustawą o prawach człowieka. Pierwszy lot deportacyjny został zablokowany nakazem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. W niedawnej decyzji Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii potwierdzono, że plan może prowadzić do naruszeń praw człowieka, biorąc pod uwagę zasadę non-refoulement i dowody agencji ONZ ds. uchodźców wskazujące, że Rwanda złamała tę zasadę w umowie z Izraelem.
Ponieważ „Ustawa o bezpieczeństwie Rwandy” zajmuje centralne miejsce w obliczu zawirowań politycznych i rezygnacji rządu, kontrowersyjny plan deportacji pozostaje kluczową kwestią brytyjskiej polityki imigracyjnej. Międzynarodowe konsekwencje potencjalnych naruszeń praw człowieka i złożony krajobraz prawny otaczający program deportacji podkreślają wyzwania, przed którymi stoi administracja premiera Rishi Sunaka, próbując znaleźć delikatną równowagę między kontrolą imigracji a przestrzeganiem zasad globalnych.
