We wtorek zebrała się grupa francuskich prawodawców, próbując osiągnąć konsensus w sprawie kontrowersyjnego projektu ustawy mającej na celu wzmocnienie francuskiego prawa imigracyjnego. Ta inicjatywa ustawodawcza uwypukliła wyzwania, przed którymi stoi prezydent Emmanuel Macron, rządząc krajem nieposiadającym większości parlamentarnej, szczególnie po wyborach w czerwcu 2022 r.
Proponowane przepisy, początkowo przyjęte w oparciu o metodę kija i marchewki, miały na celu ułatwienie wydawania zezwoleń na pobyt migrantom zatrudnionym w sektorach borykających się z niedoborami siły roboczej, przy jednoczesnym usprawnieniu procedur wydalania nielegalnych migrantów. Jednak borykając się z brakiem większości w izbie niższej od wyborów w 2022 r., rząd stopniowo osłabiał środki mające na celu przyznawanie pozwoleń na pobyt niektórym migrantom. Jednocześnie podjęto wysiłki mające na celu zaostrzenie dostępu do opieki społecznej i wprowadzenie innych środków mających na celu zdobycie poparcia prawicy.
Choć rząd twierdzi, że dostosowania mają na celu osiągnięcie równowagi, krytycy twierdzą, że zaostrzenie przepisów imigracyjnych oznacza ideologiczne zwycięstwo skrajnie prawicowej partii Rassemblement National (Rally National), na której czele stoi unijny poseł Jordan Bardella. Ustawodawcy z obozu Macrona kwestionują jednak taką charakterystykę toczących się negocjacji.
Podczas wtorkowego posiedzenia komisji specjalnej odbyły się dyskusje skupiające się wokół potencjalnych kompromisów. Niektórzy prawodawcy wskazali, że poczyniono postępy, szczególnie w obszarach związanych ze środkami opieki społecznej. Pierre-Henri Dumont z konserwatywnego Les Republicains wyraził optymizm, sugerując, że porozumienie może być w zasięgu ręki.
Pomimo potencjalnego porozumienia w komisji specjalnej, kluczowym testem będzie uzyskanie akceptacji podczas kolejnych głosowań w obu izbach parlamentu we wtorek. Lewe skrzydło większości Macrona wyraziło zaniepokojenie niektórymi konserwatywnymi aspektami ustawy, przez co nie jest pewne, czy poprze kompromis. Wynik pozostaje kluczowy, zwłaszcza biorąc pod uwagę zbliżające się za sześć miesięcy wybory do Parlamentu Europejskiego.
Pomyślne przyjęcie ustawy imigracyjnej w parlamencie stanowiłoby pożądany impuls dla prezydenta Macrona, który zmaga się z odrodzeniem się skrajnej prawicy, której imigracja jest na pierwszym planie. Losy projektu ustawy niosą ze sobą istotne implikacje dla zdolności Macrona do poruszania się w krajobrazie politycznym i rozwiązywania złożonej kwestii imigracji w kontekście rozbieżnych perspektyw ideologicznych.
W miarę jak francuscy prawodawcy angażują się w dyskusje mające na celu kształtowanie krajowej polityki imigracyjnej, ewoluujący charakter projektu ustawy odzwierciedla złożoną dynamikę polityczną w krajobrazie powyborczym. Balansując potrzebę reformy imigracyjnej z realiami politycznymi, rząd Macrona szuka delikatnego kompromisu. Wynik tych negocjacji będzie miał nie tylko wpływ na podejście Francji do imigracji, ale także będzie miał szersze konsekwencje dla pozycji politycznej prezydenta Macrona, który zmaga się z szeregiem wyzwań na froncie wewnętrznym.
