W znaczącym manewrze przedwyborczym francuska partia Reconquete, znana ze swojego zdecydowanego stanowiska antyislamskiego, ogłosiła swoje sojusze z eurosceptyczną grupą skupiającą partię Bracia Włoch premier Włoch Giorgii Meloni. Posunięcie to podkreśla szersze zmiany w prawicowym krajobrazie politycznym Europy, w miarę jak partie starają się zawrzeć silniejsze sojusze w oczekiwaniu na nadchodzące wybory.
Decyzja Reconquete o połączeniu sił z grupą Meloniego następuje w okresie zmian w partii skrajnie prawicowych na całym kontynencie, zmagających się ze strategicznymi zmianami i potencjalnymi formacjami koalicji przed zbliżającymi się czerwcowymi wyborami. Ponieważ sondaże wskazują na wzrost poparcia dla ruchów populistycznych, rośnie presja na frakcje prawicowe, aby skonsolidowały swoje wpływy w Parlamencie Europejskim.
Europejska Grupa Konserwatystów i Reformatorów (ECR), do której należą tacy członkowie jak polskie Prawo i Sprawiedliwość, hiszpański Vox i fińscy Finowie, jest gotowa rzucić wyzwanie ustalonym siłom politycznym, w tym partii Odnów Europę francuskiego prezydenta Emmanuela Macrona. Współprzewodnicząca Reconquete, Marion Marechal, podkreśliła ideologiczną zgodność między Reconquete i ECR, powołując się na wspólne wartości, jakimi są zachowanie tożsamości narodowej i sprzeciw wobec postrzeganych zagrożeń, jakie stwarza imigracja i islamizacja.
Marechal, wybitna postać francuskich kręgów skrajnie prawicowych i siostrzenica Marine Le Pen, przywódczyni partii Rassemblement National, podzieliła się poglądami o zjednoczonej prawicy politycznej działającej zgodnie ze swoimi przekonaniami. Posunięcie to sygnalizuje odejście od tradycyjnych linii partyjnych, przy czym Reconquete zdecydował się sprzymierzyć się z ECR, a nie z Grupą Tożsamości i Demokracji (ID) Le Pen w Parlamencie Europejskim.
Pomimo swojego stosunkowo nowego statusu, Reconquete zyskała we Francji znaczne poparcie, a ostatnie sondaże wskazują na znaczną bazę wyborców w porównaniu z ugruntowanymi jednostkami skrajnie prawicowymi. Program partii, skupiony na ideałach nacjonalistycznych i zdecydowanym sprzeciwie wobec imigracji i islamizacji, rezonuje z częścią francuskiego elektoratu rozczarowaną polityką głównego nurtu.
Potencjalna konwergencja węgierskiej partii Fidesz, na której czele stoi doświadczony przywódca Viktor Orban, z grupą ECR jeszcze bardziej komplikuje ewoluującą dynamikę w obrębie prawicowego spektrum Europy. Partia Orbána, znana ze swojego nacjonalistycznego programu i eurosceptycznego stanowiska, mogłaby znacząco wzmocnić wpływy ECR, choć nie przed czerwcowymi wyborami.
Jednak sojusz Orbana z EKR stwarza także strategiczne wyzwania dla Meloni, której rosnący wpływ w polityce europejskiej uczynił ją wybitną postacią obok Macrona i kanclerza Niemiec Olafa Scholza. Zrównoważenie sojuszy z partiami peryferyjnymi przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej roli przywódcy w Unii Europejskiej stanowi dla Meloni trudne zadanie znalezienia równowagi, podkreślające złożoność nieodłącznie związaną z poruszaniem się w krajobrazie politycznym.
Porozumienie Reconquete z blokiem Meloniego podkreśla płynność polityki europejskiej, a konwergencja intelektualna zmienia kształt tradycyjnych sojuszy. W miarę jak partie prawicowe starają się skonsolidować swoje wpływy i wzmocnić swój głos, przygotowuje się grunt pod okres transformacji w polityce europejskiej poprzedzający nadchodzące wybory.
