Niedawne odkrycia australijskich badaczy wykazały przypadki blaknięcia koralowców wokół sześciu wysp położonych na dalekich północnych krańcach Wielkiej Rafy Koralowej. Odkrycie to następuje w następstwie deklaracji agencji rządowej wydanej w zeszłym tygodniu, wskazującej na znaczące zjawisko blaknięcia w największym na świecie ekosystemie rafowym.
Naukowcy z James Cook University ujawnili w piątek swoje obserwacje, zauważając, że podczas badań przeprowadzonych w Parku Narodowym Turtle Group, około 10 km od brzegu od stanu Queensland, odkryto tylko kilka stosunkowo zdrowych obszarów, położonych głównie w głębszych wodach.
Główna badaczka Maya Srinivasan przekazała niepokojący charakter swoich odkryć, szczególnie w odniesieniu do zaobserwowanego stopnia blaknięcia, zwłaszcza w płytkich wodach. Jednakże Srinivasan pozostał ostrożnym optymistą, wskazując, że choć koralowce ulegają wybielaniu, nadal istnieje możliwość ich odzyskania, pod warunkiem, że temperatura wody dostatecznie spadnie.
Blaknięcie koralowców, zjawisko wywołane wyższą temperaturą oceanu, powoduje, że koralowce wydalają kolorowe glony zamieszkujące ich tkanki, powodując ich bielenie. Chociaż wybielone koralowce mogą potencjalnie zregenerować się, jeśli temperatura wody ustabilizuje się, długotrwałe narażenie na wysokie temperatury może prowadzić do ich śmierci.
Rozciągająca się na długości około 2300 km wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Australii Wielka Rafa Koralowa doświadczyła w ciągu ostatnich ośmiu lat pięciu masowych procesów blaknięcia, które eksperci przypisują zmianom klimatycznym.
Według Srinivasana włączenie sześciu wysp należących do Grupy Żółwi do programu monitorowania uniwersytetu stanowi znaczący krok w kierunku lepszego zrozumienia wpływu bielenia, cyklonów i powodzi na koralowce.
Biorąc pod uwagę przewidywania dotyczące zwiększonej częstotliwości i intensywności zdarzeń zakłócających spowodowanych zmianami klimatycznymi, Srinivasan podkreślił kluczowe znaczenie utrzymania długoterminowych programów monitorowania w celu oceny stanu raf koralowych w przyszłości.
Simon Bradshaw, dyrektor ds. badań w australijskiej Radzie Klimatycznej, porównał obecną sytuację na Wielkiej Rafie Koralowej do „podwodnego pożaru buszu”, sygnalizując zwiększone ryzyko dla ekosystemu rafy i budząc obawy dotyczące potencjalnych nieodwracalnych skutków w systemie klimatycznym.
