Zespół naukowców z University of North Carolina Wilmington uważa, że rozwikłał tajemnicę tego, w jaki sposób kultowe egipskie piramidy, w tym kompleks w Gizie, zostały zbudowane ponad 4000 lat temu. Ich odkrycia sugerują, że piramidy zostały zbudowane wzdłuż starożytnej, obecnie zakopanej odnogi Nilu, wcześniej nieznanej współczesnym naukowcom.
Przez lata archeolodzy stawiali hipotezę, że starożytni Egipcjanie używali pobliskich dróg wodnych do transportu masywnych kamiennych bloków potrzebnych do budowy piramid. Jednak dokładna lokalizacja, kształt i bliskość takiej drogi wodnej do piramid pozostawały nieuchwytne. Profesor Eman Ghoneim, jeden z autorów badania, stwierdził, że do tej pory nie było pewności co do tych szczegółów.
Zespół badawczy wykorzystał połączenie radarowych zdjęć satelitarnych, map historycznych, badań geofizycznych i rdzeniowania osadów, aby zmapować tę starożytną gałąź rzeki. Ich badanie, opublikowane w czasopiśmie Nature, ujawnia, że ta gałąź, nazwana gałęzią Ahramat (gdzie „ahramat” oznacza piramidy w języku arabskim), została pogrzebana pod piaskami pustynnymi i polami uprawnymi z powodu znacznej suszy i burz piaskowych tysiące lat temu.
Korzystając z technologii radarowej, naukowcy byli w stanie „penetrować powierzchnię piasku i tworzyć obrazy ukrytych elementów”, w tym „zakopanych rzek i starożytnych struktur” w pobliżu lokalizacji większości egipskich piramid. To podejście technologiczne dostarczyło konkretnych dowodów na istnienie starożytnej drogi wodnej i jej znaczenie dla budowy piramid.
Dr Suzanne Onstine, współautorka badania, wyjaśniła, że odkrycie odnogi rzeki dostarcza kluczowych danych wskazujących na istnienie żeglownej drogi wodnej, która mogła być wykorzystywana do transportu ciężkich kamiennych bloków, sprzętu i pracowników do miejsc budowy piramid. Odkrycie to pomaga wyjaśnić logistyczne aspekty budowy piramid, które od wieków zastanawiają historyków.
Gałąź Ahramat miała około 64 kilometrów (39 mil) długości i od 200 do 700 metrów (656 do 2296 stóp) szerokości. Gałąź ta graniczyła z 31 piramidami zbudowanymi między 4700 a 3700 lat temu, co wyjaśnia wysoką koncentrację piramid między Gizą a Lisht, obszarem będącym obecnie częścią jałowej pustyni Sahary.
Badania wskazują, że ta odnoga rzeki była „aktywna i działała podczas fazy budowy tych piramid”, ułatwiając transport ciężkich materiałów. Dr Onstine podkreślił, że wykorzystanie przepływu rzeki do przemieszczania tych bloków byłoby znacznie bardziej wydajne niż poleganie wyłącznie na ludzkiej pracy.
Rzeka Nil była kluczową linią życia dla Egiptu od czasów starożytnych, a odkrycie to podkreśla jej historyczne znaczenie. Identyfikacja gałęzi Ahramat nie tylko pomaga wyjaśnić techniki budowy starożytnych egipskich piramid, ale także podkreśla zaawansowane możliwości inżynieryjne i logistyczne cywilizacji.
To przełomowe odkrycie pozwala lepiej zrozumieć, w jaki sposób starożytni Egipcjanie mogli wykorzystać zasoby naturalne do osiągnięcia swoich monumentalnych osiągnięć architektonicznych, oferując świeży wgląd w jedną z największych tajemnic inżynierii w historii.
