W upalne popołudnie setki mężczyzn i kobiet zebrało się w pobliżu rzeki Jamuny w północno-wschodnim Delhi, na otwartej przestrzeni większej niż stadion piłkarski. W miarę jak tłum pęczniał, kurz wypełniał powietrze, a ludzie zakrywali twarze ręcznikami i etolami, kierując się w stronę prowizorycznego namiotu, przechodząc przez kolejne warstwy kontroli bezpieczeństwa. Byli tam, aby zobaczyć premiera Indii Narendrę Modiego, który ubiega się o trzecią kadencję w trwających wyborach parlamentarnych.
Azaad, który identyfikuje się tylko swoim imieniem, był jednym z tłumów wiwatujących na cześć Modiego. Powoływał się na popularność premiera i korzyści płynące z jego sztandarowych programów, w tym darmowych racji żywnościowych, ubezpieczenia medycznego i łatwiejszego dostępu do gazu do gotowania. Jednak Azaad, pracownik sanitarny należący do historycznie upośledzonej kasty Balmiki, zastanawiał się również nad swoimi niespełnionymi aspiracjami z powodu bezrobocia i inflacji.
Gdy pojawił się helikopter Modiego, Azaad dołączył do innych skandujących hasła związane z Bharatiya Janata Party (BJP) Modiego, tymczasowo odkładając na bok swoje rozczarowania.
Delhi, z siedmioma miejscami w parlamencie, zagłosuje 25 maja w przedostatniej fazie indyjskich wyborów. Według Tanvira Aeijaz, profesora nadzwyczajnego nauk politycznych w Ramjas College na Uniwersytecie w Delhi, stolica kraju ma duże znaczenie polityczne jako „polityczne centrum władzy Indii”. Dla BJP miejsca te były historycznie wyznacznikiem perspektyw krajowych. Od 1989 roku BJP tylko dwa razy nie udało się zdobyć większości mandatów w Delhi, co zbiegło się w czasie z przegranymi w 2004 i 2009 roku.
W tę samą sobotę inna grupa wyborców zebrała się 16 kilometrów dalej w Ashok Vihar w północno-zachodnim Delhi, aby zobaczyć Rahula Gandhiego, prawnuka pierwszego premiera Indii i czołowego lidera partii Kongres. Zikr Ullah, nauczyciel języka urdu, skrytykował Modiego i BJP za przyczynianie się do polaryzacji religijnej oraz wymienił bezrobocie i inflację jako przyczyny niezadowolenia.
Następnego ranka Arjun Singh Meena, rolnik z Madhya Pradesh, przybył do Delhi, aby wesprzeć Arvinda Kejriwala, głównego ministra Delhi i lidera Aam Aadmi Party (AAP). Meena był zdenerwowany rozprawą z liderami opozycji przez agencje centralne pod rządami Modiego. Kejriwal, niedawno uwięziony pod zarzutem korupcji, został tymczasowo zwolniony za kaucją na czas kampanii.
AAP dominowała w wyborach stanowych w Delhi, zdobywając ponad 60 mandatów w 2015 i 2020 roku, ale nie udało jej się zdobyć żadnego mandatu w parlamencie krajowym z Delhi, a BJP zdobyła wszystkie siedem mandatów w 2014 i 2019 roku. W tym roku AAP i Kongres są sprzymierzone, przy czym AAP rywalizuje o cztery miejsca, a Kongres o pozostałe trzy. Shama Mohamed, krajowy rzecznik Kongresu, uważa, że ta skonsolidowana walka zapobiegnie podziałowi głosów opozycji.
14,72 miliona wyborców w Delhi pochodzi z różnych środowisk, od elity miasta w ekskluzywnych dzielnicach po mieszkańców nieautoryzowanych osiedli i slumsów. Miasto ma również dużą populację migrantów międzystanowych, co dodatkowo komplikuje jego sytuację polityczną.
Sandeep Pathak, bliski współpracownik Kejriwala i członek parlamentu, jest optymistą, że zjednoczona opozycja przyniesie zmiany. Kampania AAP koncentruje się na modelu zarządzania, który obejmuje poprawę szkół, publiczną opiekę zdrowotną i zapewnienie bezpłatnych usług komunalnych dla ubogich.
Przywódcy BJP są jednak pewni utrzymania poparcia w Delhi. W 2019 r. BJP zdobyła 57 procent głosów w mieście i wprowadziła nowych kandydatów, aby przeciwdziałać nieobecności. RP Singh, krajowy rzecznik BJP, zasugerował, że wewnętrzna niezgoda w Kongresie na sojusz z AAP wskazuje na pęknięcia w bloku opozycyjnym.
Wynik głosowania w Delhi będzie nie tylko odzwierciedleniem politycznych preferencji miasta, ale także potencjalnie zasygnalizuje szersze krajowe trendy dla BJP. Wyniki z 4 czerwca pokażą, czy BJP Modiego może utrzymać swoją przewagę w Delhi i ewentualnie zapewnić sobie sukces na szczeblu krajowym.
