Kompleksowy pakt o współpracy między Rosją a Iranem został tymczasowo zawieszony, podała we wtorek państwowa agencja informacyjna RIA, powołując się na urzędnika rosyjskiego ministerstwa spraw zagranicznych. Ta strategiczna decyzja została podjęta z powodu nieokreślonych kwestii napotkanych przez Iran.
„To strategiczna decyzja przywódców obu krajów”, powiedział RIA Zamir Kabułow, urzędnik rosyjskiego MSZ. „Proces (…) został zatrzymany z powodu problemów, jakie mają nasi irańscy partnerzy”. Iran nie udzielił natychmiastowej odpowiedzi w sprawie zawieszenia.
Wstrzymanie umowy odzwierciedla bieżące wyzwania w partnerstwie Rosji i Iranu, które zostało wzmocnione w ostatnich latach, ponieważ oba narody starają się zrównoważyć wpływy USA i promować to, co uważają za bardziej sprawiedliwy wielobiegunowy porządek świata.
Proponowana kompleksowa umowa o współpracy została po raz pierwszy ogłoszona we wrześniu 2022 r. podczas spotkania prezydenta Rosji Władimira Putina z Ebrahimem Raisim, ówczesnym prezydentem Iranu. Raisi, znany ze swojego twardego stanowiska i postrzegany jako potencjalny następca Najwyższego Przywódcy Ajatollaha Alego Chamenei, zginął tragicznie w katastrofie helikoptera w maju.
Szczegóły paktu o współpracy nie zostały ujawnione, ale oczekuje się, że umowa wzmocni dwustronne stosunki w różnych sektorach, odzwierciedlając pogłębiające się więzi między Moskwą a Teheranem w kontekście wspólnych interesów geopolitycznych.
Rosja i Iran znalazły wspólną płaszczyznę w sprzeciwie wobec polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Oba kraje współpracowały ze sobą w różnych dziedzinach, od współpracy wojskowej w Syrii po przedsięwzięcia gospodarcze mające na celu obejście zachodnich sankcji. Ich partnerstwo jest częścią szerszych wysiłków zmierzających do zakwestionowania istniejącego globalnego porządku i opowiedzenia się za bardziej wielobiegunowym światem.
Zawieszenie umowy podkreśla złożoność i potencjalne przeszkody w międzynarodowej dyplomacji, zwłaszcza między narodami stojącymi w obliczu znacznej presji wewnętrznej i zewnętrznej. Podczas gdy dokładna natura problemów, z jakimi boryka się Iran, pozostaje niejasna, opóźnienie podkreśla trudności, z jakimi borykają się oba kraje w nawigowaniu strategicznym partnerstwem pośród regionalnych i globalnych napięć.
Pomimo zawieszenia, długoterminowa trajektoria stosunków rosyjsko-irańskich prawdopodobnie pozostanie oparta na współpracy, napędzanej wzajemnymi interesami w przeciwdziałaniu wpływom Zachodu i wzmacnianiu ich pozycji geopolitycznej. To, jak szybko oba kraje będą w stanie rozwiązać obecne problemy i wznowić współpracę, będzie miało kluczowe znaczenie dla określenia przyszłego zakresu i wpływu ich sojuszu.
Opóźnienie pozostawia również otwarte pytania o to, jak oba kraje będą zarządzać swoimi dwustronnymi relacjami i celami strategicznymi w obliczu zmieniającej się dynamiki politycznej i presji zewnętrznej.
Na chwilę obecną strategiczne partnerstwo między Moskwą a Teheranem pozostaje w stanie pauzy, a oba narody potencjalnie muszą ponownie ocenić swoje stanowiska i zająć się podstawowymi kwestiami, które doprowadziły do zawieszenia tego znaczącego porozumienia.
