Gabriel Attal liderem Partii Odrodzenia Macrona we francuskim parlamencie
Ustępujący premier Francji Gabriel Attal przebrnął przez polityczny wstrząs po niedawnych przedterminowych wyborach, zdobywając nową rolę przywódczą. W sobotę Attal został wybrany na szefa centrowej grupy parlamentarnej Partii Odrodzenia prezydenta Emmanuela Macrona. Wydarzenie to nastąpiło po tym, jak partia Macrona zajęła drugie miejsce w przedterminowych wyborach, które zakończyły się w niedzielę.
Członkowie partii Renaissance, będącej częścią koalicji Ensemble popierającej Macrona, głosowali na Attala, który startował bez kontrkandydata. Podczas gdy Attal ma stracić stanowisko premiera, jego nowa rola pozwoli mu pozostać wpływową postacią w liberalnej frakcji parlamentu.
Attal wcześniej zaproponował swoją rezygnację po tym, jak partia Macrona zdobyła zaledwie 168 miejsc w 577-osobowym Zgromadzeniu Narodowym. Przedterminowe wybory zostały zwołane po znaczącej porażce w wyborach europejskich z 9 czerwca. Pomimo tego wyniku, Macron poprosił Attala o tymczasowe pozostanie na stanowisku w trosce o stabilność kraju, ponieważ żadna partia ani sojusz nie uzyskały większości parlamentarnej.
Napięcia między Attalem a Macronem podobno ostatnio wzrosły, a znawcy partii Renaissance sugerują, że szybki wybór Attal odzwierciedla chęć sojuszników Macrona do zdystansowania się od jego podejścia do przywództwa. Urzędnik Renaissance podkreślił tę zmianę, stwierdzając: „Od teraz polityka odgórna [polityka] się skończyła, jest oddolna”.
35-letni Attal został jedynym kandydatem po tym, jak była premier Elisabeth Borne wycofała się z wyścigu, co poseł Renaissance Sylvain Maillard uznał za „wybór jedności”. Jedność ta kontrastuje z lewicowym sojuszem Nowego Frontu Ludowego (NFP), który pomimo zdobycia największej liczby mandatów, ma trudności z uzgodnieniem kandydata na premiera.
Wybór Attala sygnalizuje również potencjalne zmiany w obecnym rządzie Macrona. Parlament ma głosować nad kilkoma kluczowymi stanowiskami, w tym nad prezydentem, a liberałowie potrzebują maksymalnego wsparcia, w tym od ustępujących ministrów powracających do parlamentu.
Podczas gdy Macron sugerował, że potrzeba więcej czasu na zbudowanie koalicji parlamentarnych, Attal idzie naprzód szybciej. Felietonista BFMTV Bruno Jeudy zauważył to proaktywne podejście, kontrastując je z bardziej wyważonym tempem Macrona.
Przywództwo Attala nie było pierwszym wyborem Macrona dla Partii Odrodzenia. Macron wolał ustępującego ministra spraw wewnętrznych Géralda Darmanina, który poparł przedterminowe wybory. Jednak energiczne wysiłki Attal w kampanii sprawiły, że stał się on kluczową postacią dla centrowych ustawodawców.
Attal, który ma ambicje startu w wyborach prezydenckich w 2027 r. i według sondaży jest bardziej popularny niż Macron, podjął już decyzje odbiegające od życzeń Macrona, takie jak zawieszenie kontrowersyjnej reformy świadczeń pracowniczych.
Pomimo swojej nowej roli, Attal stoi przed poważnymi wyzwaniami. Centrowa koalicja popierająca Macrona jest zagrożona fragmentacją, a jej członkowie wyrażają obawy co do kierunku partii. Ponadto ustawodawca Sacha Houlié ogłosił plany utworzenia własnej grupy, potencjalnie przyciągającej członków zarówno z prawicy, jak i lewicy.
Attal musi zrównoważyć interesy lewicowych i prawicowych posłów, współpracując jednocześnie z Macronem, który jest odpowiedzialny za wyznaczenie następnego premiera. Wyznaczony premier będzie potrzebował silnego wsparcia parlamentarnego, aby uchwalić ustawodawstwo i utrzymać stabilność w obecnym zawieszonym parlamencie.
Ustępujący premier Francji Gabriel Attal przebrnął przez polityczny wstrząs po niedawnych przedterminowych wyborach, zdobywając nową rolę przywódczą. W sobotę Attal został wybrany na szefa centrowej grupy parlamentarnej Partii Odrodzenia prezydenta Emmanuela Macrona. Wydarzenie to nastąpiło po tym, jak partia Macrona zajęła drugie miejsce w przedterminowych wyborach, które zakończyły się w niedzielę.
Członkowie partii Renaissance, będącej częścią koalicji Ensemble popierającej Macrona, głosowali na Attala, który startował bez kontrkandydata. Podczas gdy Attal ma stracić stanowisko premiera, jego nowa rola pozwoli mu pozostać wpływową postacią w liberalnej frakcji parlamentu.
Attal wcześniej zaproponował swoją rezygnację po tym, jak partia Macrona zdobyła zaledwie 168 miejsc w 577-osobowym Zgromadzeniu Narodowym. Przedterminowe wybory zostały zwołane po znaczącej porażce w wyborach europejskich z 9 czerwca. Pomimo tego wyniku, Macron poprosił Attala o tymczasowe pozostanie na stanowisku w trosce o stabilność kraju, ponieważ żadna partia ani sojusz nie uzyskały większości parlamentarnej.
Napięcia między Attalem a Macronem podobno ostatnio wzrosły, a znawcy partii Renaissance sugerują, że szybki wybór Attal odzwierciedla chęć sojuszników Macrona do zdystansowania się od jego podejścia do przywództwa. Urzędnik Renaissance podkreślił tę zmianę, stwierdzając: „Od teraz polityka odgórna [polityka] się skończyła, jest oddolna”.
35-letni Attal został jedynym kandydatem po tym, jak była premier Elisabeth Borne wycofała się z wyścigu, co poseł Renaissance Sylvain Maillard uznał za „wybór jedności”. Jedność ta kontrastuje z lewicowym sojuszem Nowego Frontu Ludowego (NFP), który pomimo zdobycia największej liczby mandatów, ma trudności z uzgodnieniem kandydata na premiera.
Wybór Attala sygnalizuje również potencjalne zmiany w obecnym rządzie Macrona. Parlament ma głosować nad kilkoma kluczowymi stanowiskami, w tym nad prezydentem, a liberałowie potrzebują maksymalnego wsparcia, w tym od ustępujących ministrów powracających do parlamentu.
Podczas gdy Macron sugerował, że potrzeba więcej czasu na zbudowanie koalicji parlamentarnych, Attal idzie naprzód szybciej. Felietonista BFMTV Bruno Jeudy zauważył to proaktywne podejście, kontrastując je z bardziej wyważonym tempem Macrona.
Przywództwo Attala nie było pierwszym wyborem Macrona dla Partii Odrodzenia. Macron wolał ustępującego ministra spraw wewnętrznych Géralda Darmanina, który poparł przedterminowe wybory. Jednak energiczne wysiłki Attal w kampanii sprawiły, że stał się on kluczową postacią dla centrowych ustawodawców.
Attal, który ma ambicje startu w wyborach prezydenckich w 2027 r. i według sondaży jest bardziej popularny niż Macron, podjął już decyzje odbiegające od życzeń Macrona, takie jak zawieszenie kontrowersyjnej reformy świadczeń pracowniczych.
Pomimo swojej nowej roli, Attal stoi przed poważnymi wyzwaniami. Centrowa koalicja popierająca Macrona jest zagrożona fragmentacją, a jej członkowie wyrażają obawy co do kierunku partii. Ponadto ustawodawca Sacha Houlié ogłosił plany utworzenia własnej grupy, potencjalnie przyciągającej członków zarówno z prawicy, jak i lewicy.
Attal musi zrównoważyć interesy lewicowych i prawicowych posłów, współpracując jednocześnie z Macronem, który jest odpowiedzialny za wyznaczenie następnego premiera. Wyznaczony premier będzie potrzebował silnego wsparcia parlamentarnego, aby uchwalić ustawodawstwo i utrzymać stabilność w obecnym zawieszonym parlamencie.
