Niedawny incydent z pchnięciem nożem w obozowisku migrantów na Randall’s Island w Nowym Jorku, zaledwie kilka tygodni po śmiertelnej strzelaninie w tym samym miejscu, podkreśla rosnący chaos i niebezpieczeństwa związane z radzeniem sobie przez miasto z kryzysem migracyjnym. Incydenty te odzwierciedlają szersze niepowodzenia amerykańskiej polityki imigracyjnej, która pozostawiła miasta takie jak Nowy Jork zmagające się z przytłaczającym napływem migrantów bez zasobów i strategii skutecznego zarządzania sytuacją.
W niedzielę rano 26-letni mężczyzna został pchnięty nożem w brzuch w pobliżu schroniska Randall’s Island. Ofiara została przewieziona do NYC Health and Hospitals + Harlem w stanie stabilnym i chociaż śledztwo jest w toku, nie dokonano żadnych aresztowań. To pchnięcie nożem nastąpiło po śmiertelnej strzelaninie w tym samym miejscu zaledwie kilka tygodni wcześniej, w której 44-letnia kobieta straciła życie, a dwie inne osoby zostały ranne.
Pomimo zwiększonej obecności policji po tych brutalnych incydentach, mieszkańcy schroniska i okolic donoszą, że nielegalna działalność trwa nieprzerwanie. Migranci, tacy jak Pilar Lopez, która uciekła z Wenezueli w poszukiwaniu bezpieczeństwa i lepszego życia, wyrazili przerażenie brakiem skutecznych działań policyjnych, stwierdzając: „Jest bardzo niebezpiecznie… Ludzie przekazują im [funkcjonariuszom] nielegalne rzeczy, a oni nic nie robią”.
Te epizody przemocy i bezprawia podkreślają głębokie wady obecnej polityki imigracyjnej, która zmieniła niegdyś bezpieczne społeczności w ogniska przestępczości i niestabilności. Reakcja Nowego Jorku na kryzys – otwieranie tymczasowych schronisk, przeprowadzanie policyjnych przeszukań w poszukiwaniu kontrabandy, a ostatecznie eksmisja migrantów, którzy przedłużyli swoje powitanie – okazała się nieskuteczna, a czasami niebezpiecznie nieadekwatna.
Zastępca burmistrza miasta, Anne Williams-Isom, niedawno broniła tego podejścia, stwierdzając, że urzędnicy starają się nie być „brutalni” podczas zarządzania sytuacją. Jednak ta łagodność w niewielkim stopniu przyczyniła się do przywrócenia porządku lub wyeliminowania pierwotnych przyczyn przemocy.
Migranci tacy jak Mamamadou Bah, który przybył z Gwinei, pozostają w zawieszeniu, czekając na pozwolenia na pracę, które nigdy nie wydają się materializować, żyjąc w warunkach, które wydają się coraz bardziej niebezpieczne. „Nikt nie jest tu teraz bezpieczny” – ubolewał Bah, oddając ponurą rzeczywistość tysięcy migrantów, którzy przybyli do USA z nadzieją na bezpieczeństwo i możliwości, tylko po to, by znaleźć się w pułapce niebezpiecznego cyklu niepewności i strachu.
Przemoc na Randall’s Island to nie tylko lokalny problem – to symptom ogólnokrajowego kryzysu. Polityka imigracyjna obecnej administracji nie zdołała zabezpieczyć granicy, nie przetworzyła migrantów w sposób terminowy i humanitarny oraz nie zapewniła, że ci, którzy wjeżdżają do kraju, są odpowiednio zintegrowani ze społeczeństwem. Zamiast tego, miasta są pozostawione same sobie, co ma tragiczne konsekwencje zarówno dla migrantów, jak i społeczności, które zamieszkują.
Nadszedł czas na poważną zmianę polityki imigracyjnej Stanów Zjednoczonych, która priorytetowo traktuje bezpieczeństwo wszystkich Amerykanów, w tym tych, którzy szukają tu nowego życia. Do tego czasu przemoc i nieporządek w miejscach takich jak Randall’s Island będą tylko eskalować, jeszcze bardziej obnażając niebezpieczne niedociągnięcia obecnego systemu.
