Paetongtarn Shinawatra, córka byłego premiera Thaksina Shinawatry, przeszła do historii, stając się najmłodszym premierem Tajlandii. Jej szybki awans na najwyższe stanowisko polityczne w kraju nastąpił po burzliwym okresie dla tajskiej polityki, naznaczonym nagłym odsunięciem od władzy jej poprzednika, Sretthy Thavisina, zaledwie w zeszłym tygodniu. Ten dramatyczny obrót wydarzeń zafascynował naród i przyciągnął nową uwagę do politycznej dynastii Shinawatra.
W wieku zaledwie 37 lat droga Paetongtarn Shinawatry do władzy jest niczym innym, jak niezwykłym. Chociaż pochodzi z jednej z najbardziej prominentnych rodzin politycznych Tajlandii, jej droga do premierostwa była daleka od pewnej. Ojciec Paetongtarn, Thaksin Shinawatra, pełnił funkcję premiera w latach 2001–2006, zanim został odsunięty od władzy w wojskowym zamachu stanu. Jej ciotka, Yingluck Shinawatra, również pełniła funkcję premiera w latach 2011–2014, ale została usunięta z urzędu na mocy orzeczenia sądu. Biorąc pod uwagę historię rodziny, Paetongtarn od dawna jest postacią zarówno fascynującą, jak i kontrowersyjną w tajskiej polityce.
Pomimo cienia złożonego dziedzictwa politycznego jej rodziny, Paetongtarn wyłoniła się jako groźna kandydatka. Jej kariera polityczna rozpoczęła się na dobre, gdy w 2022 r. została mianowana szefową komitetu strategicznego Partii Pheu Thai. Ta rola pozwoliła jej kształtować kierunek partii i budować silną sieć polityczną. Znana ze swojego ostrego politycznego wyczucia i umiejętności nawiązywania kontaktu z młodszymi wyborcami, szybko awansowała, pozycjonując się jako przyszła liderka.
Wzrost Paetongtarn został przyspieszony przez niespodziewany upadek jej poprzedniczki, Sretthy Thavisin. Thavisin, która została wybrana na premiera zaledwie kilka miesięcy wcześniej, stanęła w obliczu rosnącej kontroli i wyzwań prawnych ze strony partii opozycyjnych i aktywistów politycznych. Kontrowersje koncentrowały się wokół domniemanych konfliktów interesów i oskarżeń, że Thavisin naruszył prawo wyborcze podczas swojej kampanii.
Oskarżenia te ostatecznie doprowadziły do orzeczenia Sądu Konstytucyjnego Tajlandii, który orzekł, że Thavisin dopuścił się działań, które dyskwalifikują go z pełnienia urzędu. Decyzja sądu, choć kontrowersyjna, była ostateczna, co doprowadziło do usunięcia Thavisina ze stanowiska premiera. Ten niespodziewany wakat na szczycie tajskiej polityki przygotował grunt pod historyczny wzrost Paetongtarn.
Po odsunięciu Thavisina od władzy Partia Pheu Thai szybko zgłosiła nowego kandydata na stanowisko premiera. Paetongtarn, która była kluczowym doradcą Thavisina i była już postrzegana jako de facto lider partii, była naturalnym wyborem. Jej wybór na kandydatkę partii był jednomyślny, co odzwierciedlało jej silne poparcie w partii i wśród jej wyborców.
Nominacja Paetongtarn spotkała się z mieszanymi reakcjami. Zwolennicy okrzyknęli ją świeżą i dynamiczną liderką, która mogłaby wprowadzić bardzo potrzebne zmiany w tajskim krajobrazie politycznym. Wskazują na jej nowoczesne podejście do zarządzania, skupienie się na innowacjach cyfrowych i zaangażowanie w rozwiązywanie problemów młodych Tajów. Krytycy twierdzą jednak, że jej wzrost stanowi kontynuację władzy rodziny Shinawatra, która od dawna jest źródłem podziałów w tajskiej polityce.
Gdy Paetongtarn obejmuje urząd, staje w obliczu szeregu przytłaczających wyzwań. Tajlandia zmaga się z trudnościami gospodarczymi, w tym rosnącą inflacją, bezrobociem i długotrwałymi skutkami pandemii COVID-19. Oprócz tych problemów gospodarczych Paetongtarn musi poruszać się po głęboko spolaryzowanym krajobrazie politycznym, w którym nazwisko Shinawatra jest zarówno potężnym atutem, jak i piorunochronem dla opozycji.
